Welkom

21 september 2016 - Persoonlijk één van de Sportretten waar ik naar uitgekeken heb, het Sportret van Jennifer Kuijpers. Als één van de grootste talenten van Nederland raakte zij zwaar geblesseerd. We hebben net genoten van de Olympische Spelen in Rio de Janeiro en dat was ook háár doel, maar topjudo is na haar ongeval bij de World Cup in Sofia in januari 2012 geen optie meer. Nu brengt de 29-jarige Jennifer Kuijpers al haar kennis en passie over op jonge judoka's om van hen topjudoka's te maken. Respect.Als we het dan toch over helden hebben, dan is Jennifer Kuijpers er één van mij.Een ontroerend verhaal, ga snel lezen.

Naam:                            JENNIFER KUIJPERSGeboorteplaats/-datum: Nijmegen, 2 augustus 1987Graad:                            3e danWoonplaats:                   Nijmegen1. Wanneer ben je begonnen met judo?

In augustus 1993 ben ik begonnen met Judo. Mijn broer zat al op judo en ik mocht mee kijken zodat ik aan het einde van de les met het eindspel mee kon doen. Bij Hamako moest je minimaal 6 jaar zijn om lid te worden van de judoclub.Toen ik eenmaal oud genoeg was ben ik direct lid geworden.

2. Bij welke vereniging?

Ik ben begonnen bij judovereniging Hamako. Toen Hamako op hield met bestaan, ben ik overgegaan naar Judovereniging Dukenburg dat in 2001 verder is gegaan onder de vlag van Stichting Top Judo Nijmegen.

3. Wie was je eerste judoleraar, je sensei? En wie is je judoleraar nu?

Mijn eerste judoleraar was André Melis. Bij André heb ik de basis van het judo geleerd.Daarna heb ik nog heel veel andere judotrainers gehad waaronder René Pouwels, Ben Spijkers, Tom Willemsen, Tom van der Kolk en Benito Maij.

4. Sinds wanneer judo je bij Top Judo Nijmegen?Sinds wanneer ben je bij Top Judo Nijmegen betrokken?

Ik ben van 2001 t/m 2004 lid geweest van Top Judo Nijmegen.Helaas was er toen geen centrale coach voor de -20 meiden die aan internationale wedstrijden mee deden. De bondscoach adviseerde mij toen om naar een club over te stappen waarbij ik wel internationaal een centrale coach zou hebben.Een half jaar na mijn ongeluk in 2012 ben ik door verschillende clubs gevraagd om training te komen geven en te coachen. Op dat moment wist ik nog helemaal niet hoe mijn toekomst eruit zou zien en of ik dat wel zou kunnen met mijn been. Ik heb dat toen even afgehouden.In 2013 heb ik een poging gewaagd en mijn eerste trainingen gegeven en dat beviel goed. Omdat ik heb gekozen om in Nijmegen te blijven wonen bij mijn familie, kwam ik terecht bij Judoschool Theunissen. Op dat moment moest ik niets van wedstrijdjudo weten, dat was allemaal te confronterend na mijn ongeluk.Uiteindelijk is het allemaal vrij snel gegaan en ben ik van de jeugdselectie (-12 jaar) van Judoschool Theunissen in 2014 doorgestroomd naar Top Judo Nijmegen. Ik train en coach nu de judoka's -15 jaar/ -18 jaar/ -21 jaar en de senioren.Het bevalt me trouwens super goed bij Top Judo Nijmegen, het is erg leuk om met de judoka's te werken.

5. Hoeveel uur per week train jij?

Hoewel ik veel op de mat sta, sport ik zelf maar drie keer in de week zo'n 1 tot 1,5 uur bij de fysiotherapeut, bij Danny Meeuwsen.Als judoka zag mijn week er heel anders uit. In normale weken trainde ik meestal 11 keer in de week, bestaande uit hardlopen / spinning / krachttraining / Judo Techniek / Judo Randori. Dat kwam per week neer op zo'n 22 uur sporten.Daarnaast deed ik één keer in de week video-analyses van mijzelf en de tegenstanders.Eén keer per week organiseerde ik een moment van ontspanning d.m.v  massage of floaten (bad met zout). Daarnaast had ik ook regelmatig sessies van mentale training.Rust is ook een belangrijk onderdeel voor een topsporter en dus deed ik tussen de middag meestal een powernap (half uurtje slapen).

6. Wat is er leuk aan judo?

Wat ik het allerleukste vond aan judo, was heel hard trainen. Ik was echt een trainingsbeest.Iedere training wilde ik er alles uit halen om mezelf te verbeteren op verschillende gebieden.Techniek, Tactiek, Kracht, Uithoudingsvermogen, Mentaal, Coördinatie, enz.Nu is het leuk om het beste uit een judoka te halen, op ieder zijn eigen niveau.

7. Wat vind je moeilijk bij judo?

Wat ik vooral moeilijk vond, maar dat heeft niet zoveel met Judo te maken maar met mijn persoonlijkheid is tevreden zijn na een training of toernooi. Het kon namelijk altijd beter en het was nooit goed genoeg. Soms kon ik daarin door slaan.Ook vond ik het moeilijk om naar mijn lichaam te luisteren en een training over te slaan.

8. Wat zijn je beste resultaten? Waar ben je het meest trots op?

Sinds ik zelf niet meer kan judoën, ben ik super trots op alles wat ik behaald heb.Mijn Nederlandse titels, mijn 3e plaats op de Wereld Kampioenschappen junioren, mijn 3e plaats op de Europese Kampioenschappen cadetten, maar ook de World Cup / Grand Prix en Grand Slam wedstrijden waar ik aan deelgenomen heb.Er is één bijzonder moment in mijn carrière geweest die voor mij erg belangrijk was.Op 7 januari 2006 tijdens de Nederlandse Kampioenschappen teams stond ik met het team van Kenamju de eerste ronde tegen het team van Budokan Rotterdam. Met een tussenstand van 2-1 voor Budokan kwam ik tegen de op dat moment heersende Europees kampioen, Wereldkampioen en vice Olympisch kampioen Edith Bosch.Edith Bosch was sinds november 2004 ongeslagen, zowel nationaal als internationaal, maar mij lukte het om de partij te winnen (zie foto hieronder)! Dat moment heeft mij zoveel zelfvertrouwen gegeven. Daarna ben ik alle wedstrijden met 100% overtuiging en geloof in mijzelf de mat op gegaan.

9. Heb je ook tegenvallers gehad?

Tegenvallers horen bij topsport. Voor mij dus ook: ziekte van Pfeiffer, gebroken teen, schouder- / knieoperatie, niet geselecteerd worden voor een kampioenschap, enz.  Tegenslagen maken je sterker..........Maar mijn grootste 'tegenvaller' vond echter plaats op 30 januari 2012; dat is een zwarte dag uit mijn leven. Ik zal die dag nooit vergeten.Tijdens de World Cup in Sofia Bulgarije liep ik in de partij tegen de Chinese Jie Zhang een ware horror blessure op. Mijn knie schoot uit de kom en mijn onderbeen maakte een draai van 180 graden. Ik voelde meteen dat het fout zat. Het gevolg was dat een bloedvat, zenuwen en mijn kruisband afscheurden. Er werd gevreesd voor een been-amputatie. 10 operaties volgden met het goede nieuws dat de professor in Bulgarije mijn been heeft gered. Hij noemde mij luckywoman en zo voel ik me nog altijd.De minder goede kant van het verhaal is dat ik nu met een verlamde voet door het leven ga.

10. Wat wilde je bereiken met judo?

Mijn droom of eigenlijk doel was de Olympische Spelen 2016 in Rio de Janeiro.Eind 2011 had ik samen met mijn coach het vizier op RIO gezet en stond alles al in het teken van de spelen in 2016. Helaas werd mijn route al heel snel afgebroken....

11. Wanneer is het seizoen voor jou geslaagd?

Voor mij is het seizoen geslaagd als we er met z'n allen weer een fantastisch jaar van hebben gemaakt met heel veel plezier en mooie momenten.Als de Judoka zich individueel verder heeft ontwikkeld en wij met z'n allen mooie activiteiten hebben neergezet, zoals nieuwjaarsfeest, zomerkamp, seizoen afsluiting, enz. dan ben ik heel tevreden.

12. Welke opleiding doe je, aan welke school?( Voor oudere judoka’s: welke opleiding heb je gedaan, aan welke school?) 

Na de middelbare school heb ik het CIOS in Arnhem gevolgd. Ik ben naar het CIOS gegaan omdat ik dan in de topsport klas zou komen en ik school en judo perfect zou kunnen combineren.Ik kreeg altijd vrij voor trainingen/ toernooien en trainingskampen.Na het CIOS ben ik direct gaan werken door judotrainingen te gaan verzorgen. In 2007 heb ik ook al bij Judoschool Theunissen training gegeven tot ik naar Noord Holland ben vertrokken om mezelf nog meer te ontwikkelen in het judo. Ik ben bij Tom van der Kolk judotrainingen gaan verzorgen en zo is o.a Ruben Zoetelief (tegenstander van de judoka's waar ik nu mee werk) bij mij begonnen met judo.Nadat ik de overstap naar Kenamju heb gemaakt en een B-status van de NOC*NSF heb behaald, besloot ik te stoppen met trainingen te geven.... ik kon het lesgeven wel combineren met mijn eigen trainingen maar ik moest altijd haasten om zelf op tijd op de mat te staan en dat is niet ideaal!In 2012, toen ik nog niet wist of ik ooit nog judo trainingen kon verzorgen, besloot ik fitness opleidingen te volgen via de AALO. Zo heb ik o.a de fitness Master en Personal training opleidingen afgerond.Op zondag 2 oktober 2016 start ik met de judoleraar B opleiding.

13. Wat voor een werk doe je nu, waar?

Bij judoschool Theunissen en judoverenging Groesbeek geef ik judolessen aan recreanten van 4 t/m 17 jaar. Op scholen verzorg ik regelmatig projecten.Ik ben ook nog valinstructeur en geef af en toe clinics "vallen is ook een sport".Bij Top Judo Nijmegen geef ik judotrainingen aan wedstrijdjudoka's en in het weekend coach ik hen.Ook bij RTC Zuid/Oost (Eindhoven), locatie Arnhem/Nijmegen, geef ik judotrainingen.

14. Heb je naast judo ook nog hobby’s?

Ik heb van mijn uit de hand gelopen hobby mijn werk gemaakt! Heel veel vrije tijd hou ik niet meer over....Ik vind het erg leuk om naar andere sporten te kijken!De kracht training bij de fysio Danny Meeuwsen is, behalve dat het ook noodzakelijk is om mijn knie/been te onderhouden, ook heel erg leuk. Nog steeds hou ik er van om tijdens de training diep te gaan.Ik breng ook graag tijd door met mijn hondje Skippy!

15. Heb je broers en zussen? Heb je een partner?  

Ik heb 'n broer Jeffrey van 31 jaar en heb geen partner.

16. Zo ja, sporten die ook? Zo ja welke sporten? En je ouders?

Mijn broer gaat graag hardlopen. Mijn vader doet thuis kracht training en mijn moeder wandelt veel.

   

17. Wie is je held?

Mijn ouders!

18. Wat is je sterkste en je minst sterke eigenschap?

Mijn sterkste eigenschap is mijn doorzettingsvermogen en dat ik positief in het leven sta.Als judoka was ik vaak negatief, het was nooit goed genoeg en het kon altijd beter.Sinds het ongeluk ben ik 100% omgeslagen met dank aan mijn toenmalige trainer en mental coach sta ik positief in het leven.Daardoor kan ik nu ook geen minder sterke eigenschap benoemen,  HAHAHAHA !  

    

19. Wat wil je een keer in je leven nog doen? Wat zijn je dromen?

Mijn grootste droom is dat er in de toekomst een ontwikkeling/doorbraak komt op het medische vlak waardoor het voor mij mogelijk gaat worden om zonder brace te leven!Dan zou ik daarna nog kruisband reconstructie doen zonder complicaties natuurlijk.Oh ja als we dan toch dromen mogen de bloedverdunners er ook wel af....Maar ja hier heb ik totaal geen invloed op en dus geniet ik gewoon van het leven.Zo heb ik laatst nog mijn droomauto gekocht. Op naar een droomhuis ;-)

20. Wil je nog iets toevoegen? Heb je nog iets gemist in de vragenlijst?

Nee

Jennifer Kuijpers heeft ook een eigen pagina met daarop haar belangrijkste resultaten. Ben je nieuwsgierig? Klik dan hier.Inmiddels zijn er al vele Sportretten van een Judoka verschenen. Wil je weten over wie allemaal, klik dan hier.